Een dagelijks leven met nieuwe bestanddelen

Naast dat corona ongelooflijk veel impact heeft (gehad) op de lichamelijke en geestelijke gezondheid van inwoners, heeft het ook het leven van alledag sterk beïnvloed. Er ontstonden nieuwe leefpatronen die deels als positief zijn ervaren, maar deels ook voor serieuze problemen zorg(d)en. Noodgedwongen op elkaars lip leven bijvoorbeeld in tijden van spanning en verandering, kent belangrijke keerzijden die zelfs leidden naar een toename van huiselijk geweld en kindermishandeling.

Ook het onderwijs heeft 4 belangrijke nieuwe gezichten gekregen. Leerlingen op alle niveaus hebben met beperkingen te maken gekregen die de kwaliteit van hun lessen zwaar onder druk hebben gezet en tegelijkertijd veel van de noodzakelijke sociale experimenteer- en ontwikkelruimte hebben afgesneden.

Waar het om kantoorwerken gaat, heeft zich in korte tijd een ware thuiswerk-revolutie voltrokken. Waren veel leidinggevenden in de pre-coronatijd nog huiverig om hun medewerkers buiten hun blikveld te laten werken, door de coronabeperkingen lijkt deze koudwatervrees in één keer overwonnen. Er ontvouwt zich momenteel een nieuwe horizon aan kansen en mogelijkheden om werk- en privétaken beter op elkaar af te stemmen. Dit neemt niet weg dat bewaakt moet worden dat er geen negatieve bij-effecten ontstaan. Thuiswerken pakt niet voor iedereen even gunstig uit en kan niet als vanzelfsprekende nieuwe eis op tafel worden gelegd.

We kunnen er niet om heen te constateren dat de coronacrisis ook nieuwe scheidslijnen heeft gecreëerd die ons raken in het leven van alledag. Een belangrijke scheidslijn is de lijn tussen degenen die zich in sterke mate zorgen maken over besmettingsgevaar tegenover degenen die dat geheel niet, of alleen in lichte mate doen. Voor de een betekent dit leven in (bijna) totaalisolement, voor de ander gaat het leven ‘gewoon door’. In het verlengde hiervan speelt ook het onderscheid tussen degenen die zich hebben laten vaccineren en degenen die dat (bewust) niet doen. De tweespalt die hieruit voortkomt gaat dwars door bestaande familie-, werk- en zorgrelaties heen en kan aan beide zijden aanleiding geven tot diepe gevoelens van frustratie, verdriet en onbegrip.